Perth naar Esperance en Wave Rock

Zo, ik ga weer verder. Wij dachten dat we met 6 mensen op onze vorige tour weinig waren, dit keer waren we met zijn vieren! Een zwitsers en een Japans meisje zaten bij ons in de groep en dat was het! Er waren wel drie tourguides omdat twee ervan meegingen om te leren. Bijna 1 op 1 dus. We hadden wel lekker veel ruimte in het 23 personen busje haha! We reden de eerste drie dagen op met een andere groep die ook maar uit 6 personen en een gids bestond. Het zuiden is wel een stuk kouder dan het noorden van de westkust!! Bij Exmouth hadden we 30 graden, in het zuiden was het soms maar 12 ofzo! We reden op maandag naar Busselton Jetty, de langste steiger op het zuidelijk halfrond met ongeveer 2 km. Leuk om te zien, zo'n houten jetty die ver de zee in loopt. Hierna reden we door naar de Yallingup area. Dit is een gebied met honderden ondergrondse grotten die in het zandsteen uitgesleten zijn. Wij namen een kijkje in de Ngilgi-grot. Leuk altijd, grotten. We merkten wel dat de hoeveelheid zuurstof nogal afnam zo diep onder de grond maar het uitzicht was het waard. Er liep een mooi pad door de grot en er waren allemaal lichtjes geplaatst. Hierna kregen we lunch en we reden naar een chocoladefabriek waar je ook mocht proeven. Jammie! Verder kwamen we langs stranden met hele grote golfen en Margaret River, een schattig stadje met leuke winkeltjes. Jammer dat we hier maar een halfuurtje hadden om rond te lopen. We sliepen in Augusta. Dinsdag reden we naar de beroemde Karri forests. Hier staan ongelooflijk hoge bomen, eentje van 75 meter waar je in kon klimmen! Dit was wel een beetje eng en iets wat je in Europa of Amerika echt niet zo tegenkomt zonder eerst twintig verzekeringspapieren te hebben ingevuld: in de boomstam waren stalen pinnen van ongeveer een meter breed geslagen. Die pinnen liepen in een spiraalvorm omhoog tot een platform, waarna je nog met vier ladders omhoog moest tot je de top had gehaald. De enige veiligheidsmaatregel was een soort net dat aan de zijkant van de pinnen vastzat.. Het was wel heel gaaf maar ook een beetje eng. Een meisje liet van 25 meter haar camera vallen, die deed het niet meer. Toen we weer veilig beneden waren reden we naar de Valley of the Giants. Hier was een 40 meter hoge Tree top walk. Je liep op een soort steiger langs de bomen hoog boven de grond. Leuk om zo het bos te bekijken. Hierna reden we weer verder naar een baai waar rotsen in zee lagen in de vorm van olifanten. We sliepen 's avonds in Albany, waar we nog een wijntje van 3 dollar (die uit Melbourne) uit de goedkope bottleshop (of eerder bottlehall) meenamen. Woensdag gingen we naar Natural Bridge en The Gap, ook weer rotsen in zee die een brug en een spleet vormden. We reden door naar Mt Clarence. Deze berg gingen we beklimmen, lekker steil omhoog door het bos, 2 uur heen en terug. Het uitzicht was het waard, heel mooi! 's Middags reden we de lange weg naar Esperance. Het was wel grappig in het busje, lekker rondlopen en languit liggen omdat we maar met zo weinig waren. Donderdagochtend reden we naar Cape le Grand national park waar we Frenchman's Peak op klommen. Klimmen ja, want het was heel erg steil. Onze allstars en adidasjes hielden maar net genoeg grip. Helaas was het weer niet zo goed dus we hebben niet echt op de stranden kunnen liggen. Ze waren wel heel erg mooi, het zand helderwit (zelfs in de bewolking) en het water blauwer dan blauw. De stranden van Esperance behoren tot de mooiste van Aussie. We reden via de Great Ocean Drive langs de kust en we hebben een zeehond gezien bij een steiger. Jammer dat er geen zon was maar het was wel mooi. Onze tourguide ging nog proberen te surfen op het gevaarlijkste strand van Esperance maar hij hield het snel voor gezien. De laatste dag vertrokken we om 5 uur (!) 's ochtends. We gingen terug naar Perth via Wave Rock en Hippo's Yawn. Wave Rock is een 15m hoge rots in de vorm van een golf, heel gaaf. Hij was wel korter dan we dachten maar het was wel leuk om te zien. Hippo's Yawn was een rots in de vorm van, je raadt het al, de bek van een nijlpaard. We reden langs Corrigin. Dit plaatsje houdt het wereldrecord honden in de achterbak van je auto. Erg interessant. We kwamen langs een hondenbegraafplaats en reden uiteindelijk naar York, een van de eerste plaatsen in de westkust en met veel historische gebouwen. Schattig stadje. Hierna was het nog anderhalf uur naar Perth. We gingen 's avonds weer al onze kleren wassen en we hebben vanmorgen de shuttle naar het vliegveld geboekt. We vliegen eerst naar Hong Kong, hebben daar een uur overstaptijd en vliegen daarna naar Phuket. We komen daar morgen om 11.30u 's ochtends plaatselijke tijd aan. Het is dan nog maar 5 uur verschil met Nederland. We hebben ook al vanaf Phuket een taxi naar ons guesthouse, dat we voor 3 nachten hebben geboekt voor 10 dollar per persoon per nacht. Geweldig. Ons volgende verslag komt uit Thailand! Liefs.