Newcastle, kamperen en Port Macquarie

Oh oh wat hebben we lang weer geen verslag geplaatst! We hebben ook weinig internet gehad en nu kunnen we lekker gratis op de computer in ons hostel Ozzie Pozzie internetten. Dus hierbij komt een samenvatting van de afgelopen 2 weken! Nadat we uit Sydney zijn vertrokken kwamen we aan in Ku-Ring-Gai chase National park, een gebied waar Skippy is opgenomen. We zijn hier alleen doorheen gereden maar het was wel erg mooi. Een leuke eerste nieuwe rij-ervaring. Hierna zijn we doorgereden naar het Bouddi national park. Hier kostte het ons ongelooflijk veel moeite om een camping te vinden. Een paar zaten al vol en uiteindelijk kwamen we er met behulp van 2 kaarten en een paar locals uit. Het grappige was dat de camping (als je het zo kan noemen) aan de zee lag en dat er een onverharde bobbelige weg begon boven op de berg naar de camping. Met onze Jack die maar 2WD is ging dat natuurlijk niet lukken. Eerst gingen we trouwens kijken hoe de camping eruit zag, of hij niet vol was. Haha nou dat zeker niet. Na een half uur sjokken op een rood zandpaadje kwamen we op een grasveld met een toilet en dat was het. Verder niemand. Nou dit was wel heel erg kamperen in de bush bush! Erg geschikt en we liepen weer naar boven naar Jack om onze bagage te pakken en vervolgens weer naar de camping te zeulen. Na anderhalf uur lopen en watertekort hadden we onze tent opgezet en zijn we lekker op het strand gaan zitten. We hadden toen nog geen kookfaciliteiten dus we hebben die avond geleefd op warme Granny Smiths en rijstewafels. Jammie!! De nacht was donker maar okee en de volgende dag zijn we naar Newcastle gereden. Dat is de volgende grote stad na Sydney. We kwamen in een heel erg leuk hostel aan met een zwembad en relaxte mensen. Bovendien was er gratis avondeten ergens in een restaurant bij de haven waar we met z'n allen naartoe werden gebracht door de mensen van het hostel. Er was BBQ en sla en saus. Altijd goed. Woensdag hebben we Newcastle verkend. We zijn naar de pier gelopen, naar een vuurtoren, naar een uitkijktoren, een fort en een kerk. We hebben nog wat winkels bekeken en 's avonds was er weer gratis BBQ. Helaas waren we nog niet zo gewend aan de dunne ozonlaag hier in Aussie. Blijkbaar was de UV-index extreem die dag. Het was halfbewolkt en 's avonds zag vooral Yvette eruit als een tomaat. Maar niet overdreven. Dus donderdag konden we niet zoveel doen omdat zelfs bewegen pijn deed. Vrijdag zijn we met 2 jongens van het hostel in hun auto naar het strand gereden. Daar vlakbij waren rotsen waar je vanaf kon springen op eigen risico en aan de rand klotste de zee heel hoog op. Het was wel een leuke ervaring. Toevallig logeerde in het hostel een oud huisgenootje uit Melbourne. Van hem hebben we een knuffel gehad voor in onze auto. Hij heet Little Jack Junior en het is een groene koe. Spreekt voor zich. Vrijdag zijn we naar port Stephens gereden. Wederom logeerden we in een ontzettend leuk hostel. Het waren houten cabins midden in het oerwoud, met zwembad natuurlijk. De bijbehorende beesten hebben we ook ontdekt. Een slang, een possum (grote lieve muis/kat) en spinnen zijn enkele voorbeelden. 's Middags konden we sandboards lenen van de eigenaars van het hostel. We sliepen vlak bij Anna Bay, een stad beroemd om de zandduinen waar je vanaf kan boarden. Het was echt ontzettend mooi. Het was net de Sahara maar dan met witachtig zand. Alleen maar zacht zand in bergjes. We zijn met onze boards een beetje gaan zoeken naar een mooie heuvel en uiteindelijk kwamen we bij een steile 'piste' waar ook tours werden gehouden. De jongen die als touroperator werkte vond het helemaal prima dat twee Nederlandse meiden de boel kwamen opvrolijken (hij vond de Japanners niet zo leuk en de Chinezen trouwens ook niet, net zoals wij). Van hem leerden we hoe je het beste op je board kan zitten en naar beneden kan sleeen. Ellen was hard gecrasht omdat het board ontzettend hard ging. We hadden wax gekregen om het in te smeren en daardoor suisden we de heuvel af. Om het zand van ons af te spoelen zijn we naar het strand gelopen om daar een frisse duik te nemen. Niet verkeerd dit. Toen Ellen 's avonds wat zat te lezen kwam Mark de eigenaar met een slang rond zijn nek aanlopen. 'Do you want it around your neck, it's not dangerous, it's just a strangler' waren zijn woorden. Die Aussies zijn gek maar je ontsnapt er ook niet aan midden in Aussieland. Ook Ellen moest eraan geloven. Ze heeft slangie even geknuffeld. Gelukkig voor Yvette was ze net aan het douchen. We zaten in een cabin wat ook het huis was van de possum. Hij zat in een hol bij het dak en kwam af en toe te voorschijn snuffelen. Echt een superlief beest om te zien. We hebben hem druiven gevoerd met een paar Canadezen. De dag erop gingen we een dolphin cruise maken. Last minute maar wel erg leuk, op een zeilboot. Het was in Nelson's bay. We hebben welgeteld 2 dolfijnen gezien maar het boom-net naast de boot (touwwerk waar je in kan chillen terwijl je in het water ligt en de boot vaart) was een succes. Erg heel leuk. 's Middags gingen we naar Tomaree National park, naar het uitkijkpunt boven op een heuvel. Ellen beleefde hier een traumatische ervaring. Terwijl we naar boven liepen werd het spinnenaantal recht evenredig groter. Geen kleine spinnen maar van het formaat Spider (huisspin uit Melbourne weten jullie nog?). Het was wel echt ont-zet-tend mooi bovenaan met een prachtig 180 graden uitzicht op de baai en de stranden. Ellen heeft hiervan maar de helft gezien door het netwerk van spinnenwebben waar je onderdoor moest om het uitzicht te bewonderen. Maar ach, Yvette had foto's gemaakt. Na de afdaling zijn we lekker op een verlaten strand gaan liggen. Maandag wilden we naar een eiland lopen. Dit kon wanneer het eb was, dan ontstond er een smalle zandbank in de zee. Helaas was het de hele tijd vloed blijkbaar want we zaten maar te wachten en het werd steeds later. Dus het eiland hebben we niet gezien. We zijn maar naar One Mile beach gegaan met bodyboards van het hostel om daar lekker te chillen in de golven. 's Avonds hebben we fish & chips gegeten, ook iets wat je in dit plaatsje moet doen. En het is lekker natuurlijk. Dinsdag zijn we naar Myall lakes gereden, naar een camping in Mungo Brush. Dit ligt tussen een meer en de zee. We hebben een wandeling door het littoral rainforest gedaan, een type regenwoud aan de kust. Erg mooi, een echte bushwandeling met lianen en een meter grote hagedissen en vogels. Toen we daarna zaten te rusten op het grasveld langs het meer merkten we op dat veel mensen een boot hadden waar ze lekker mee gingen waterskieen en wakeboarden. Voor de grap zeiden we nog 'laten we is vrienden maken met wat Aussies' maar zover hoefden we niet eens te gaan. Er kwam een man aangelopen met een 'heya girls how're you going?' Wij maakten het goed. ''ve ya ever been on a biscuit?' Wat was dat? Oh een band achter een boot en dan ga je je vasthouden en dan ga je lekker hard....'no but it would be very nice to try!!' 'Oh c'mon then I'll take you on my boat' Nou dat was makkelijk! Dus wij gingen met de Aussie het meer op. Zijn boot was wel een type apart met een Chevrolet automotor erop. (tipje voor Rens: hij kon 200 km/h dus als je wat harder wilt varen..) We hadden wel lol op de band en natuurlijk was Ellen weer hard gecrasht op het water. We mochten ook nog zelf de boot besturen. De Aussie heette Tim en Tim vierde vakantie op z'n woonboot op het meer. Daar hebben we na het varen een biertje gedronken en lekker een Aussie barbie (BBQ) gehouden. Echt leuk om met zo'n local te praten. Hij zei de hele tijd 'fair dinkum?' als we wat zeiden wat zoiets betekent als 'dat meen je niet, echt joh?' en we konden hem nauwelijks verstaan maar het was wel gezellig. De volgende dag hebben we nog een bushwandeling gemaakt en zijn we nog naar het strand geweest. Die avond werd onze nieuwe tent op de proef gesteld want het regende kei-en keihard. Helaas heeft hij de proef niet goed doorstaan want we werden nogal nat. Erg fijn. Ellen is in de auto gaan liggen en Yvette wou niet nog natter worden dus bleef maar in de tent. Die morgen was haar haar helemaal nat terwijl ze 's avonds met droog haar ging slapen. We hadden allebei maar een paar uur geslapen dus we waren niet erg blij. Toch besloten we nog een nacht te kamperen in de Barrington Tops, een national park. De rit ernaartoe was niet zo grappig want Yv dacht dat het wel leuk was om eens een andere weg te nemen. Die zat vol met gaten en bochten en was nogal zanderig. Bovendien was de benzine bijna op dus we zaten allebei in angst dat we ergens stil kwamen te staan midden op een onverharde weg in de regen (want het regende nog steeds, wel minder hard). Gelukkig haalden we het tot het volgende stadje en hebben we de tank weer gevuld. In Dungog, het volgende grotere stadje hebben we in het visitors centre een kaart gehaald en boodschappen gedaan. Daarna moesten we nog lang rijden. De laatste 10 km was weer een onverharde weg en Jack heeft hard gewerkt voordat we uiteindelijk de camping hadden gevonden. Nouja, het was dus weer een grasveldje met een picknicktafel en een toilet. Maar wel midden in het oerwoud! We hebben best goed geslapen (in ieder geval beter dan de nacht ervoor) en we hebben 's ochtends een mooie wandeling gemaakt in het regenwoud. Dit keer zagen we weinig dieren maar we voelden wel veel spinnenwebben. De eigenaars lieten zich niet zien gelukkig. Later zijn we naar Forster gereden en hebben we een nachtje in een hotel/pub geboekt omdat er geen hostels waren. Het was wel relaxed dat we weer een keer een kamer voor onszelf hadden en na 3 nachten kamperen lagen die bedden ook wel errug lekker in vergelijking met onze dunne matjes! We hebben lekker bij de Domino's een pizza gehaald en zijn op een picknicktafel gaan zitten, in het gras aan de rivier terwijl de zon het water in zakte. Heerlijk leven. Vandaag zijn we naar port Macquarie gereden waar we nu in het Ozzie Pozzie hostel zitten. We gaan morgen fietsen huren en de kust verkennen (want ze hebben hier vooral mooie stranden). Ook gaan we naar een koala-hospital en misschien nog bodyboarden. Voor degenen die zich ongerust maken over wat voor wateroverlast dan ook: wij zitten hier precies in het midden tussen Sydney en Brisbane met veel zon en af en toe dus wat regen zoals in de Myall lakes. Maar verder is hier geen gevaar van overstromingen en bovendien zijn ze in Brisbane de ergste puinhoop alweer aan het opruimen dus we hebben goede hoop dat we er nog naartoe kunnen over een week of twee. Nu gaan we even de MacDonalds in om te kijken of het wireless internet het doet om te skypen. Want ze hebben hier dan wel gratis computers maar skype zit er dan weer niet op. Maar wel gratis ontbijt trouwens dus dat scheelt weer. We zullen proberen ons volgende verslag weer wat eerder te schrijven maar dat ligt weer aan het internet.. we hopen wel dat jullie ons nog een beetje met interesse volgen. Trouwens, we zitten hier nu al 3 maanden en 3 dagen! De tijd vliegt.