The lucky coq, the nightcat and the base

Hi!

Om even verder te gaan met de vorige blog: Harry Potter was gooeed. Met dat in ons achterhoofd gingen we weer de nieuwe week in. Opzich gaat het wel snel, het is nu alweer zondagavond en we zijn op de helft van onze werktijd bij het callcentre. Het valt wel mee, soms heb je ook echt heel erg grappige gesprekken. Yvette had een Italiaans vrouwtje aan de lijn. Ze kon niet goed Engels en Y vroeg waar ze vandaan kwam, nou Italie dus. Natuurlijk vroeg Y dan 'come sta' want dat had ze geleerd van huisgenoot Rafaello. Wow geen goed idee, wat volgde was een hele Italiaanse ratel van 2 minuten dus Y maar een beetje 'si si' ertussendoor. Niet verkocht maar wel grappig. Ook hebben we soms gesprekken in het Nederlands omdat er ook veel Nederlandse mensen in Aussie wonen. Wat we hebben gedaan deze week.. werken of course. Maar we zijn ook heerlijk uit eten geweest op woensdagavond (again) in een pizza-restaurantje waar tijdens de happy hours de pizza's maar 4$ kosten! Toen wij het hoorden van onze huisgenoten dachten we wel 'Oh chill, dat gaan we wel een keer proberen, maar het zal wel een TL-verlicht zaakje zijn met een plakvloer. Maar niets van dat alles! Geweldig was het. We waren er in eerste instantie langs gelopen omdat het zo groot was (klinkt dat logisch?) maar toen we eenmaal beseften dat dat restaurant toch echt The Lucky Coq was (nee niet cock) gingen we naar binnen. Er stonden allemaal verschillende zachte leunstoelen en lage houten tafeltjes. Je moest je pizza zelf bij de bar bestellen en het bestek en drinken zelf meenemen. De pizza werd wel naar je tafel gebracht. En ze waren lekker! We hadden eentje met salami en eentje met olijfolie en knoflook.. jammie. Je kon ook nog naar boven gaan en daar is 's avonds een DJ. Dus club&restaurant in een, geniaal toch? Donderdag was het Thanksgiving. Niet dat ze dat in Australie vieren maar er zitten wel 3 Amerikanen in ons huis dus die hebben voor iedereen heerlijk veel eten gemaakt. Kalkoen natuurlijk en heel veel aardappels en een soort appelmoes en cake en mais en jus en vlees.. we hebben echt heeeel veel gegeten maar dat was volgens hun ook de bedoeling. In kalkoen schijnt ook een stofje te zitten waarvan je heel moe wordt. De Amerikanen vertelden dat ze zich met Thanksgiving zo veel mogelijk vol proppen, dat iedereen daarna op de bank in slaap valt en de volgende ochtend de appeltaart opeten die ze 's avonds al hebben voorbereid. Voordat wij in slaap vielen zijn we weer uitgegaan in de Base maar dat was niet heel boeiend. Vrijdag was weer free lunch-dag.. en guess what.. Ellen en ik waren de enige van ons team die 2 sales voor de break hadden gemaakt (en dat was the target) dus we konden voor 10$ beneden in het restaurantje lunchen. Gratis lunch smaakt natuurlijk nog beter haha! 's Avonds zijn we met Maud en Jill (Australisch huisgenootje) naar Chapel street gegaan. Jill was de bob dat was wel relaxed anders hadden we een half uur moeten lopen. We zijn weer naar de Lucky Coq gegaan maar nu niet om pizza te eten. Lekker gedanst daar en later nog ergens anders in een andere club. Zaterdag zijn we gaan werken!! Het was toch slecht weer dus we besloten dat we dan beter op zaterdag ook konden werken en dan misschien volgende week een dagje vrij konden nemen als de zon lekker schijnt. Het sfeertje op het werk is op zaterdag heel anders. We waren maar met z'n 8en en je werkt anderhalf uur korter voor hetzelfde geld. 's Avonds gingen we met het hele huis uit omdat Iain en Catriona weggaan. Dat is een heel leuk stelletje uit Ierland/Engeland.Eerst hebben we Ernst opgehaald van de trein want die kwam een weekendje bij ons chillen. Met hem hebben we weer pizza gegeten en daarna gingen we met de taxi naar Fitzroy. Dat is net als st. Kilda een suburb van Melbourne. We gingen naar the Nightcat, een hele gave club met een live-band. De muziek was wel iets te veel hiphop maar verder was het echt gezellig. Voor de terugweg hebben we ons weer in Jills auto gestort en vandaag hebben we lekker uitgeslapen. Daarna hebben we veel leuke winkeltjes bekeken in Chapel street en in Carlisle street. Yvette heeft een stro-hoedje gekocht en een sportbroekje van Adidas (want ja we moeten toch echt een keer gaan hardlopen. Het eten hier is natuurlijk niet altijd al te gezond). Ellen heeft een chille trui. Helaas zijn die hele leuke winkeltjes ook vaak hele dure winkeltjes. We hebben spijkerbroeken van 200$ gepast en dat gaat dan weer net wat te ver. Yvette heeft er wel een nodig want er zitten nu twee scheuren in haar broek aan beide knieën. Ernst hebben we lekker meegesleept, arme jongen. Nu is het alweer half 8 en we gaan zo maar even een filmpje kijken met het huis. Cheers mates!